Είχε μια θέση που όλοι την έβλεπαν ως ισόβια. Χρησιμοποίησε όλα τα μέσα για να παραμείνει στην εξουσία. Προπαγάνδα, κρατική βία, δολοφονίες. Έπειτα κατέβασε το στρατό, προσκάλεσε στο χορό το παρακράτος, αλλά οι διαδηλώσεις δε σταμάτησαν. Αργότερα προσπάθησε να συγκινήσει το ακροατήριο υποδυόμενος τον πληγωμένο αλλά ελεήμονα πατέρα του έθνους, εξήγγειλε αυξήσεις στους μισθούς και έρευνες για τις δολοφονίες πολιτών. Παρουσιάστηκε ως ο μόνος εγγυητής της τάξης και της ασφάλειας απέναντι στο χάος και τέλος παραιτήθηκε. Δεν είχε πια κανέναν άσσο στο μανίκι του.
Όλο αυτό το διάστημα ο αιγυπτιακός λαός μετέτρεψε την υπομονή του σε επιμονή. Για 18 μέρες η κεντρική πλατεία του Καΐρου δεν άδειασε ούτε στιγμή. Σφαίρες από την αστυνομία, πέτρες από παρακρατικούς και «αγανακτισμένους πολίτες», τα καιρικά στοιχεία, η κούραση, η απογοήτευση δεν κατάφεραν να κάμψουν τους διαδηλωτές και να τους στείλουν στα σπίτια τους. Τώρα νίκησαν, πέτυχαν το βασικό τους στόχο: Να παραιτηθεί ο δικτάτορας.
Ακολουθεί η πιο δύσκολη και η πιο κρίσιμη φάση της αιγυπτιακής επανάστασης. Τι γίνεται όταν ο λαός εξαναγκάζει ένα δικτάτορα σε παραίτηση σε μια χώρα που δεν είχε ποτέ δημοκρατία; Μπορεί η πολιτική αφύπνιση του αιγυπτιακού λαού να ξηλώσει τις δομές του αυταρχισμού που είναι βαθιά ριζωμένες στο χρόνο; Πολύ δύσκολα.
Σε κάθε περίπτωση είναι μια καθαρή νίκη του λαού, τόσο διαυγής και κρυστάλλινη όσο και οι ρόλοι: Ένας δικτάτορας με τανκς και ένας λαός θυμωμένος. Νικάει ο λαός, ο δικτάτορας φεύγει. Είναι σχεδόν αρχετυπικό. Στις χώρες της δύσης το έργο είναι το ίδιο, αλλά οι ρόλοι είναι θολοί. Η προπαγάνδα γίνεται με αριστοτεχνικό τρόπο, από χίλιους μικρούς Πρετεντέρηδες που προσπαθούν να πείσουν ότι μιλάνε για μας. Δεν ξέρουμε καν πώς μοιάζουν αυτοί που έχουν την πραγματική εξουσία. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς στη χώρα μας μια νίκη τόσο καθαρή, όπως αυτή που πέτυχε σήμερα ο αιγυπτιακός λαός. Σε κάθε περίπτωση δεν έχουμε παρά να ευχηθούμε: Άντε και στα δικά μας.
Σε αυτά που λες θα προσθέσω μόνο το σχόλιο της Τρέμη που άκουσα στην τηλεόραση. "Όλοι αυτοί που διαδηλώνουν εκεί, δεν σκέφτονται την ζημιά που κάνουν στον τουρισμό της χώρας;"
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο τραγικό είναι πως την επόμενη μέρα, δεν μάθαμε το πόσες τηλεοράσεις έσπασαν. Το ακόμα πιο τραγικό, είναι πως δεν το μάθαμε, επειδή ίσως δεν έσπασαν αρκετές.
Ναι, και στην Αίγυπτο χρησιμοποίησαν το επιχείρημα "Με αυτά που κάνετε γινόμαστε ρεζίλι στο εξωτερικό". Όμως εκεί ή προπαγάνδα των ΜΜΕ δεν είναι τοσο εξελιγμένη, έχουν στρατοκρατία και όχι μιντιοκρατία όπως εμείς.
ΑπάντησηΔιαγραφή